Doğa Bizi Çağırıyor..
Doğa üzerine..
Derler ki Doğa’yı sevmeyen insan, yaşamı da tam anlamıyla özümseyemezmiş.. Sevdiğimizi sandığımız dünya aslında buz dağının görünen çok küçük bir ucu.. Hayatta keşfedilecek, görülecek, yaşanacak o kadar çok anı var ki..
Dünyamız her geçen gün aklımızın alamayacağı hızda gelişiyor, bir yandan da güzelliklerini hızla yitiriyor.. Doğa ‘nın kendini yenilemeye muktedir olan o muazzam gücü, maalesef insan habitatına günbegün yenik kalıyor.
Çok değil, daha 50 yıl önce köylerden ve ormanlardan yükselen kuş sesleri, yeşil güzellikler, çocukların bayramlarda şeker toplayan küçük elleri, şehirlerin sessiz sedasız saygılı pirüpak yaşamı,
Bu rutin de her şey zaten tepe taklak gider iken bir de karşımıza COVID pandemisi çıkıyor.. Evlerimize kapanıyoruz.. Hayatımızı ev-iş ve tekrar ev üçgeninde buluyor, gün be gün yaşam kum saatimizin altına taneler ekliyoruz.
Sevdiklerimizle, ailemizle zaman geçirmeyi, sohbet etmeyi, büyüklerimize olan saygımızı, küçüklerimize olan sevgimizi, kitap okumayı, hobiler edinmeyi, hayvan sevmeyi, edinmeyi, gökyüzüne bakarken derin bir nefes almayı, kamp yapmayı, ormanda /plajda gecelemeyi, yıldızların altında sevdiklerimizle hayaller kurmayı ve daha nicelerini..
Sevdiklerinizle ateş başında kamp yaparken bizleri de hatırlayıp lütfen kulaklarımızı hep çınlatınız..
Doğa ile kalın..